Obserwując dzieci często zaskakuje nas sposób ich rozumowania, zachowania czy interakcji z otoczeniem. Dla nas, dorosłych, niektóre z zachowań mogą się wydać nieprawdopodobne czy dziwne. Ale czy sami tak nie robiliśmy jak byliśmy dziećmi..? Zapomnieliśmy jak to było, być dzieckiem..? Obserwujmy i podziwiajmy bawiące się dzieci, mogą nas one nauczyć ogromnej radości życia.
Uczmy się od nich:
- Ciekawości. Zamiłowania do odkrywania i nauki – Dzieci są naturalnie ciekawe otaczającego je świata. Przypominają nam, abyśmy pozostali ciekawi i otwarci. Dzieci nie wstydzą się pytać o wszystko, nie wahają się dotknąć czegoś co wydaje się ciekawe. Nie boją się że ktoś na nie krzywo popatrzy. Dzieci to mali naukowcy odkrywcy, zachęcają nas do zamiłowania do nauki przez całe życie
- Autentyczności. Dzieci nie przepraszają kiedy czują że niczego złego nie zrobiły. Nazywają rzeczy po imieniu i często wyrażają swoje myśli i emocje bez zahamowań. Zachęcają nas do bycia autentycznym i wiernym sobie.
- Radości. Dzieci znajdują radość w najprostszych rzeczach, od zabawy zabawką po odkrywanie natury. Uczą nas doceniać małe przyjemności życia i znajdować szczęście w codziennych chwilach.
- Życia chwilą. Dzieci żyją chwilą obecną, całkowicie zanurzone w tym, co robią. Nie rozdrabniają się na drobne, całkowicie się oddają jednej czynności, często nawet nie słysząc kompletnie nawoływań rodziców. Przypominają nam, abyśmy zwolnili, docenili teraźniejszość i odnaleźli radość w małych rzeczach.
- Odwagi. Ileż to razy chcieliśmy coś zrobić ale strach nas powstrzymywał. Strach przed ryzykiem, porażką, opinią innych. Będąc dziećmi nie czuliśmy tych „strachów”. Dzieci często nie boją się próbować nowych rzeczy i podejmować ryzyka. Zachęcają nas do wyjścia ze strefy komfortu i zdobycia nowych doświadczeń.
- Przebaczania. Dzieci szybko się denerwują ale też szybko wybaczają i zapominają. Przypominają nam o znaczeniu porzucenia urazów i przyjęcia przebaczenia w naszych relacjach.
- Prostoty w podejmowaniu decyzji. Dziecko podejmuje decyzję „od razu”, nie zastanawia się, nie analizuje, poddaje się zupełnie swoim przeczuciom i intuicji i praktycznie zawsze wie czego chce. Co lubi, czego nie lubi, czym się chce bawić, co czytać. Wybierają to co sprawia im radość.
- Uporu i odporności. Godny podziwu jest upór dziecka. Dzieci szybko podnoszą się po upadkach i niepowodzeniach. Zapominają i idą dalej. Dziecko nie wie że czegoś nie może, a kiedy już się dowie, trudno mu się z tym pogodzić. Próbuje po 20 razy osiągnąć cel. Gdybyśmy my, dorośli mieli taki upór w osiąganiu celów… Dzieci uczą nas, jak ważna jest odporność i wytrwałość w obliczu wyzwań.
- Wyobraźni. Dzieci mają nieograniczoną wyobraźnię, postrzegają świat jako pełen możliwości. Inspirują nas do rozwijania naszej kreatywności i wielkich marzeń.
- Miłości bezwarunkowej. Dzieci kochają bezwarunkowo, bez osądzania i oczekiwań. Przypominają nam o sile miłości i znaczeniu pielęgnowania znaczących więzi z innymi.
Leave a Reply